ارزیابی تاثیر جزئیات اتصال میانقاب بتن مسلح به قاب پیرامونی بر روی رفتار لرزه ای قاب های فولادی

در سال های اخیر تحقیقاتی بر روی رفتار کلی قاب های فولادی دارای میانقاب بتن مسلح انجام گرفته است، اما در این پژوهش به ارزیابی تاثیر اتصال میانقاب بتن مسلح به قاب فولادی پیرامونی، بر روی رفتار لرزه ای این سیستم پرداخته شده است. برای این منظور از نرم افزار اجزاء محدود abaqus برای انجام تحلیل های اجزا محدود استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا چند نمونه آزمایشگاهی در نرم افزار مدلسازی گردیده اند تا روند مدلسازی و صحت آن کنترل گردد، سپس یک ساختمان 8 طبقه با استفاده آیین نامه های موجود طراحی شده است و یکی از قاب های این ساختمان را که دارای میانقاب بتنی می باشد را انتخاب کرده و مدل های نهایی از این قاب استخراج گردیده اند. قاب های استخراج شده عبارتند از قاب یک طبقه و قاب سه طبقه. در این قاب ها چهار رویکرد مختلف به منظور اتصال میانقاب به قاب پیرامونی مورد ارزیابی قرار گرفته است که در حالت اول میانقاب فاقد اتصال برشی با قاب پیرامونی، در رویکرد دوم میانقاب در سطوح مشترک با تیرها و ستون های فولادی دارای اتصال برشی سراسری، در رویکرد سوم میانقاب تنها در سطح مشترک با تیرهای فولادی دارای اتصال برشی بوده، و در رویکرد آخر اتصال میانقاب به قاب پیرامونی تنها در سطوح مشترک میانقاب و ستون های فولادی اتفاق می افتد. در حالتی که میانقاب بصورت سراسری به قاب پیرامونی متصل شده است سختی و مقاومت افزایش قابل توجهی در مقایسه با سایر حالت ها از خود نشان می دهد که میزان افزایش بسته به جزئیات اتصال و نوع رفتار مدل متغیر است، بطوریکه در مدل های یک طبقه، در حالتی که میانقاب به تیرهای قاب فولادی متصل گردیده از لحاظ سختی جانبی و مقاومت نهایی رفتاری نزدیک به حالتی را نشان می دهد که در آن میانقاب بصورت سراسری به قاب پیرامونی متصل گریده بود. در نمونه سه طبقه رفتار قاب مرکب در حالتی که میانقاب به ستون ها متصل گردیده به حالتی که میانقاب به تیرها متصل شده بود نزدیکتر شده و بعبارتی نقش اتصال میانقاب به ستون ها در این نمونه ها پررنگ ترشده بود. علاوه برین در هر یک از جزئیات اتصال توزیع تنش ها و کرنش ها و شروع خرابی ها مورد ارزیابی قرار گرفته است.